İYİ PARTİ ŞIRNAK İL BAŞKANI MEHMET YILMAZ İLÇİ’DEN ÖNEMLİ AÇIKLAMA;
İyi parti seçim ile iktidara gelir gelmez son bulacak.
Liyakatı ve tecrübesi tartışılabilir durumda olan bir çok kişi üst düzey yönetici pozisyonunda bulunabililrken, 3 Üniversite diploması (biri Antalya Akdeniz Ünv.) , Yüksek Lisans ( Ankara Ünv.S.B.F.)varken,sektörde 21 yıl tecrübem ile bir kurumda müdür iken Pandemi döneminde 2021 yılının 3.ayında işyerindeki görevim son bulmuştu.
Pandemi süreci olduğu İçin 4587 Sayılı Kanunın 25/11 bendi gösterilerek İş Veren ile olan sözleşmem 21 Yılllık tazminatım ödenerek feshedildi.
O süreçte ancak yukarda belirttiğim kanun maddesiyle İşveren çalışanı ile olan iş akdini bitirebildiğinden bir çok çalışan itibar bakımından da haksız yere mağdur olmuştu. Ama benim durumumda ilginç olan tazminatımım ödenerek işten ayrılmam olmuştu.
Bu dahi başlı başına bir çelişki. işten ayrıldıktan sonra hiç bir SGK güvencem yoktu.Bu durumda oğlum ameliyat oldu. Aile bütünlüğüm nerdeyse bozulacaktı. Neydeki bizde aile önemli ve sağlam temellere kurulur. Eşim kanser oldu. Eşim kanser tedavisi görürken malulen emekli olması İçin almamız gereken sağlık raporu, ilgili Üniversite de aylarca bekledi. Ben de kısa bir süre önce iki ameliyat geçirmiştim, çocuklarım bu durumlardan etkilendi. Eğitimleri nerdeyse aksayacaktı.
Ancak ailece el ele verip resmen eşimin kanser hastalığı ve bu süreç ile savaştık. Eşimin kanser hastalığı kontrol altında tutulması amacı ile halen hastaneye belli aralıkta gidiliyor. Eğer yılmadan mücadele edersek toparlanırız dedik ve şükür zorlukları yendik. Bu zorluklara yol açan çalışmış olduğum kurumu mahkemeye verdim. İtibarım söz konusuydu.
Mahkemeyi kazandım. Ancak geri dönmeyi düşünmüyorum. Peki gayet imkanları iyi olan bu mesleğe dönmeyeceksem neden mahkeme açtım? Mahkemeyi açtım çünkü ;4587’nin 25/11 bendi Ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan hal ve hareketleri belirtiyor. Bu durumu adalete bırakmamak imkansız. Şahit olduğum bir örnek daha vereyim;
Bir iki ay önce kardeşim sebep gösterilmeden çalıştığı işyerinden başka bir yere ataması yapıldı. Üstelik, organ nakilli olan annem ve babam ile birlikte yaşıyordu..
Kardeşimin evi hastaneye yakın bir yerdeydi……
Yani çalışan hiç kimsenin tam bir iş güvencesi yok. Açıkça gözüküyor ki kurum yöneticilerin çoğu İçin liyakat şart ve aynı derece eğitim de şart….
Ben şu an Ülkeme faydalı bir birey olmak İçin Partimin, ailemin, çevremin, dostlarımın, teşkilatımın ve dürüst siyaset yapmak isteyen hemşerilerimin desteği ile aktif siyaset yapıyorum. Siyasetçi olmaya devam edeceğim. Biz Yüce Yaratanın izni ve yardımı ile zorlukları hep aştık.
Şimdi soruyorum ; haksız yere, ego tatmini, liyakatsizlik yüzünden buna benzer, belki de çok daha zor şartlarda kalıp bu zorluklar ile mücadele edemeyen acaba kaç kişi var? Peki vicdanlar rahat mı? Böyle durumlara sebep olup ta hayata hiçbir günah işlememiş ve halen cennetlik olduğunu düşünen var mı?