Maviye üstümüzdeki maviye,mavi gökyüzüne bakmak.Sadece maviyi görmek veya mavinin kendisini görmek.
Ya da mavinin ardını görmek.Maviye en maviye ulaşmak.
Okuyan bir insanın maviye bakış açısı ile okumayan bir insanın maviye bakış açısı mor kadar farklı.
Okumayan bir insan başını yukarı kaldırdığında sadece maviyi görürken;okuyan bir insan en maviyi görür.Mavinin arkasındaki gizemi,heyecanı,aşkı,hayali,ölenlerin yükselen ruhlarının mekanını belki de kendini görür.
Okumak gibi bir çılgınlığa girişen mavi avcısı olmak,uçan uçurtmanın çocukluğunu,neşesini görmekle ötelere uçmayı göze almaktır.
Bir ressam,fırçasının tutamıyla maviye çalarken rengi;bir öğretmen tanımını yapmakla yetinir.
Bir filozof mavinin hiçliğini kusarken;bir dindar maviye şükranlarını sunar.
Ama bir okuyucu mavi ile arkadaş olur.Mavide kaybolur kendini bulur.Mavinin açık tonu olur ağlamaklı bulutların arasında.
Kollarında uçuşurken mavinin beyaz güvercinleri,okuyucunun hayal perisi oluverir.
Aslında okumanın uzun soluklu yolculuğunu harflerle hunharca anlatmaya kalkışmak, okumak kadar
çılgınca bir eylem olacağından ötürü,anlık düşüncelerden doğaçlama fikirlerle şimdi bunu okuyan kişinin zihnindeki mavi olmaya çalışmak yeterli olacaktır.
Hıdır AKTAŞ Kişisel Gelişim Uzmanı ve Sosyolog
