GÜL KÜSER BAĞ GÜLSÜZ KALIR
Ben bu aşkı hangi dilde anlatam
Hangi dilde desem dil dilsiz kalır
Desem ki bülbülü kafeste tutam
O zaman gül küser bağ gülsüz kalır
Nice aşklar dolaşırken dillerde
Bülbüller aşk ile öter güllerde
Mutluluğun girmediği evlerde
Tütmeyen ocaklar hep külsüz kalır
Bazı hayat yaşanmıyor gönlünce
Akar gider seller gibi ömrünce
Seven sevdiğinden ayrı düşünce
Hem kolsuz kanatsız hem dalsız kalır
Yürekte gizlidir dert ile tasam
Tamtakır aşk ile dopdolu kasam
İster hayvan olsun isterse insan
Sırtı ya palansız ya çulsuz kalır
Ne denizde bu aşk ne karasında
Yanan yüreğimin ta ortasında
Yusuf kendi ile aşk arasında
Mekik dokudukça yol yolsuz kalır